دوباره فیلمی از کمیک های "مارول" که اتفاقا دوباره دومین قسمت است. نام این فیلم "کاپیتان آمریکا: سرباز زمستان" است. ابتدا اجازه دهید کمی از گذشته، از "کاپیتان آمریکا: آخرین انتقام جو" بگوییم، جایی که اکثر داستان در دهه 40 میلادی می گذرد. اما داستان در کنار جنگ جهانی دوم اتفاق می افتد. یک انسان مورد آزمایش قرار گرفته به نام "اشمیت" می خواهد با نابودی اکثر دنیا حکومت آنرا بر عهده بگیرد و این طرز فکر حاصل سرمی تکامل نیافته است که به او تزریق شده.
استیو راجرز پسری جوان است که در جریان جنگ جهانی دوم میخواهد به ارتش برود اما به دلیل ضعف جسمانی از جنگ معاف می شود. دکتری که سرم "اشمیت" را پیش از این ساخته بود، اینبار پس از تکامل آن تصمیم می گیرد این سرم را به استیو تزریق کند، این باعث می شود او مردی قوی و تقریبا ضدضربه شود که طی جریانتی به کاپیتان آمریکا تبدیل شده و دست آخر با اشمیت می جنگد و او را می کشد (انتهای تمام داستان های قهرمانی تاکنون که چنین بوده)
اما داستان نسخه ی دوم چگونه به قسمت اول مربوط می شود؟ پروژه ای که "اشمیت" در دهه ی 40 در حال کار بر روی آن بود به وسیله ی دستیار دانشمندش به سال 2014 رسیده، اینبار استیو که پس از 70 سال از خواب بیدار می شود و خود را در نیویورک سال 2014 می یابد، باید با افراد زیادی مقابله کنند که در قالب "S.H.I.E.L.D" که یک سازمان برای مقابله با افرادیست که برای دنیا خطر محسوب می شوند، هستند، این افراد پروژه "هایدرا" (همان پروژه ی اشمیت که در زمان جنگ جهانی دوم کاپیتان آمریکا جلوی آنرا گرفت) را پیش می گیرند و با استفاده از الگوریتم های خاص آینده انسان ها را پیش بینی کرده و هرکس که کوچکترین خطری داشته باشد را نابود می کنند.
داستان این سری از کاپیتان آمریکا شاید خیلی راحت شما را به یاد فیلم های دیگری می انداخت، البته داستان جذابیت خاص خود را حفظ کرده بود که با چاشنی هایی همراه بود که این فیلم را جذاب تر می کرد. مشکلی که در فیلم های مارول به وفور دیده می شود این است که به قسمت های احساسی در طول فیلم بسیار کم پرداخته می شود. البته ایراد اصلی این نیست، ایرادی که به این فیلم ها وارد است (امسال در هردو فیلم مرد عنکبوتی و کاپیتان آمریکا دیده شد) این است که دست آخر با یک صحنه ی احساسی سوزناک مثل کشته شدن یکی از دوستان نزدیک یا معشوقه ی شخصیت اصلی مواجه می شویم که بخاطر اینکه لحظات احساسی و درام در فیلم کم بوده ما ارتباط زیادی با شخصیت برقرار نکرده و تحت تاثیر قرار نمی گیریم.
در انتهای فیلم هم آنطور که پیداست بازهم این داستان ادامه دارد و ما بازهم دشمنان قبلی را به همراه دشمنان جدید ملاقات خواهیم کرد. البته ناگفته نماند که با حضور Cobie Smulders این عنوان به سمت سری Avengers نیز هدایت می شد
صحنه های اکشن و انیمیشن های کاپیتان آمریکا بالعکس همکارش مرد عنکبوتی بسیار عالی و تقریبا بی نقص بودند و برعکس نسخه ی قبل از انیمیشن ها اجتناب نمی شد (در نسخه ی قبل سلاحی وجود داشت که وقتی با آن شلیک می کردند نوری آبی زده می شد و دشمن ناپدید می شد، این روال در ابتدای فیلم نشان داده شد اما از اواسط فیلم از نشان دادن آن بصورت مستقیم اجتناب می شد)
درکل شاید بتوان این فیلم را یکی از پیروزی های مارول پس از شکست مرد عنکبوتی شگفت انگیز 2 ، در سال 2014 دانست. انیمیشن ها و داستان بسیار خوب که البته از نسخه ی قبل همه آمادگی اش را داشتیم، شخصیت پردازی متوسط، لحظات بی تاثیر روی مخاطب، همه و همه سرباز زمستان را تشکیل دادند و باعث پیروزی مارول در سال 2014 در زمینه ی فیلم سینمایی گشتند.
امتیاز:
10 / 8
گذری بر فیلم The Interview 