گذری بر فیلم خط ویژه

تنها چیزی که در دنیا به سرعت می تواند روی دیگر افراد را نشان دهد و زندگی هارا از این رو به آن رو کند، پول است، پول ممکن است گاهی مایه ی بدبختی هم بشود، می تواند تمام روابط را از بین ببرد، هیچکس نمی تواند بگوید که پول مطلقا مایه ی بدبختی و یا مطلقا مایه ی خوشبختی افراد است.

خط ویژه روایت مردی است که تصمیم می گیرد با همسرش و برادر زنش، دست به یک دزدی ده میلیاردی بزنند، آنهم از طریق هک کردن سیستم بانکی و انتقال پول ها از حساب یک کله گنده به حساب خودشان، همه چیز خوب پیش می رود تا اینکه شماره حساب نهایی را اشتباه وارد می کنند و پول به حساب مشترک دو دوست که لنگ 5 میلیون هستند ریخته می شود و از اینجاست که چالش ها شروع می شود و تعقیب و گریز ها، جنجال ها و داستان هایی که در این بین پیش می آیند داستان را پیش می برند.

ابتدای فیلم با آهنگی از سینا حجازی به نام "دیدی داری" شروع می شود، این آهنگ از زبان یک فرد فقیر است که زندگی گذشته خود را با زندگی گذشته یک فرد ثروتمند مقایسه می کند. این آهنگ یک انتخاب بسیار عالی برای فیلم خط ویژه بود ولی بازهم داستان را لو نمی داد شاید نهایتا شما متوجه می شدید که فیلم روایتگر داستان افراد فقیری باشد.

در این فیلم می تواند به وضوح معنای ضرب المثل "آب که از سر گذشت چه یک وجب چه صد وجب" را درک کنید. در حین دیدن فیلم شاید حدس هایی بزنید که در ذهنتان ادامه ی داستان را از کلیشه های داستان های اینچنینی  ایرانی حدس بزنید، اما می توان گفت که داستان خط ویژه تقریبا غیرقابل پیش بینی است و بیشتر شبیه داستان فیلم های همسان خود با فیلم های آمریکایی است. دوری از به اصطلاح "آب بندی" در فیلم و حذف صحنه هایی که مخاطب می توانست حدس بزند که این اتفاق می افتد و بعدا هم به آن اشاره شد نیز از نکات مثبت فیلمنامه بود، اما گاها احساس می شد بخش هایی از فیلم که مربوط به لحظات رمانتیک و احساسی است از فیلم حذف شده که البته لطمه ای به فیلم نمی زد.

در کل می توان گفت تقریبا ایرادی بر فیلم وارد نبود، داستان خوب و تقریبا غیرقابل پیش بینی، آهنگ های ابتدا و انتهایی خوب و متناسب با داستان اصلی فیلم، بازی خوب مصطفی زمانی و نکات دیگری که قبلا ذکر شد همه و همه باعث شد خط ویژه یک فیلم ویژه باشد در میان فیلم های امروزی که به شبکه ی سینما خانگی راه باز کرده اند و صد البته بر روی پرده سینما.

امتیاز:

10 / 8